top of page

WEEK 7: History - Queen Victoria and her times

QUESTIONS OF THE DAY:

DAY 43:

Po śmierci Szalonego Króla Jerzego tron objął jego syn, Jerzy IV, a po nim - drugi syn, William. Ponieważ ani Jerzy IV, ani William IV nie zostawili następców tronu, korona po nich przypadła ich bratanicy, córce kolejnego, młodszego syna Jerzego III.

Dziewczyna miała na imię Wiktoria i zaledwie 18 lat. Nie miała żadnego politycznego doświadczenia, ale za to solidne geny długowieczności, z pewnością odziedziczone po dziadku. Miała panować przez prawie 64 lata, a Brytania uważana była wtedy za supermocarstwo. 

 

43.1.

Epoka wiktoriańska w Wielkiej Brytanii to czas pokoju. Za jej panowania Brytania zaangażowała się właściwie tylko w jedną poważną europejską wojnę. Teatr działań wojennych był oddalony wprawdzie dość sporo od Wyspy, ale ich niezbyt korzystny dla Brytanii przebieg i duża liczba ofiar były przyczyną powszechnego niezadowolenia i zamieszek w kraju. O jaką wojnę chodzi? (a) - o Wojnę Krymską 1853-1856

Do historii przeszły szczególnie zamieszki z pewnej styczniowej niedzieli, kiedy to ogromny tłum obrzucał kogo i co tylko popadło, w tym i interweniującą policję ... - no właśnie, czym? (b) - Śnieżkami (to tzw. Snowball Riot ze stycznia 1855).

 

 

43.2.                                                                                 

Wojny w tamtych czasach były okrutne, a los rannych - nie do pozazdroszczenia. Przepełnione szpitale polowe, brak środków przeciwbólowych, zerowa higiena, wszechobecny smród, krew i jęki rannych, amputacje bez znieczulenia - wszystko to przypominało prawdziwe piekło. 

 

Dlatego na szczególną uwagę zasługuje działalość

dwóch niezwykłych, dzielnych i pełnych

poświęcenia kobiet, które w czasie wspomnianej

w poprzednim pytaniu wojny stały się prawdziwymi

aniołami dla rannych brytyjskich żołnierzy 

organizując opiekę medyczną. Dzieliło je wszystko,

od koloru skóry, poprzez sytuację rodzinną, po

życiowe doświadczenia i charakter. Niewiele miały

ze sobą wspólnego - może to, że choć urodzone poza

Wielką Brytanią, były prawdziwymi patriotkami. No i że z pomagania innym uczyniły główny cel swojego życia.

Najprawdopodobniej - pomimo wspólnego celu - nie lubiły się i rywalizowały ze sobą, 

O jakie dwie kobiety chodzi?

O Florence Nightingale i Mary Seacole

 

DAY 44:

To, że Brytania nie angażowała się w konflikty zbrojne z innymi europejskimi mocarstwami nie oznacza wcale, że w całym Imperium panował pokój - wszak kolonie należało zdobywać i nimi zarządzać, co często wiązało się z koniecznością użycia siły. 

 

44.1.

Jakie dwie wojny prowadziła Brytania na czarnym lądzie z potomkami niderlandzkich osadników i jakie dwa minerały znacząco wpłynęły na zainteresowanie Brytyjczyków tą częścią świata? Były to dwie Wojny Burskie - na terenach z grubsza dzisiejszego RPA. A Brytyjczyków zwabiły w tamte strony liczne bogactwa naturalne, a wśród nich najcenniejsze - złoto i diamenty

 

44.2.                                                                                 

Podpisanie jakiego dokumentu, interpretowanego inaczej przez każdą z zainteresowanych stron, przyczyniło się do trwających wiele lat zbrojnych konfliktów z Maorysami?

Chodzi o podpisany w 1840 roku traktat Waitangi, dziś uważany za dokument założycielski Nowej Zelandii. 

DAY 45:

Z jednej strony Wielka Brytania rosła w siłę jako kolonialna potęga, imperium, nad którym nie zachodziło słońce, gdzie rodziły się niewyobrażalne fortuny, a z drugiej...

 

45.1.

Którą część Królestwa dotknęła w czasach wiktoriańskich koszmarna, trwająca kilka lat 

klęska głodu i z jakim warzywem się ją kojarzy? 

Irlandię, która była w tamtych czasach w całości częścią Zjednoczonego Królestwa, 

nawiedziła klęska głodu, spowodowana zarazą ziemniaczaną. A że większość ludzi żywiła się przede wszystkim ziemniakami, sytuacja była dramatyczna.

 

45.2.                                                                                 

Z jakim smutnym i niestety

powszechnym zjawiskiem

charakterystycznym dla

wiktoriańskiej Anglii można

powiązać treść takich

hipotetycznych wspomnień:

To zjawisko to ciężka, 

niebezpieczna i nisko opłacana

praca dzieci, które musiały

za niewielkie pieniądze i bez 

żadnego ubezpieczenia pracować

wiele godzin dziennie, często

w nieludzkich warunkach.

DAY 46:  PÓŁMETEK!

Zobaczmy dziś, co z wywalczoną wolnością robił  pierwszy
kraj, który postanowił nie być brytyjską kolonią...

 

46.1.

Gdy w Brytanii panowała Wiktoria, po drugiej stronie Atlantku rozegrało się wydarzenie, które jest chyba najważniejszym punktem w dziejach Stanów Zjednoczonych. Podczas gdy Amerykańska Rewolucja dała im niepodległość, to wydarzenie określiło, jakim krajem będą i jakimi wartościami będą się kierować.

Co to za wydarzenie i jaki społeczny problem był jego podłożem?

Była to Amerykańska Wojna Domowa (Civil War), znana u nas jako Wojna Secesyjna.

Jej podłożem był problem niewolnictwa, z którego nie chciały zrezygnować południowe stany (w związku z czym ogłosiły secesję, czyli wystąpienie z unii Stanów Zjednoczonych).

 

46.2.                                                                                 

Czego rocznica, w związku z wydarzeniem z poprzedniego pytania, przypadła dokładnie dwa dni temu, we wtorek i gdzie miało ono miejsce

12 kwietnia 1861 roku padły pierwsze strzały Wojny Secesyjnej, a było to  w czasie ataku wojsk konfederackich na unijny Fort Sumter. 

DAY 47:

Już wiemy, że w Ameryce szaleje Wojna Domowa.

Jak wyniszczający był to konflikt najlepiej świadczy fakt, że zgnięło w nim więcej amerykańskich żołnierzy niż w I Wojnie Światowej, II Wojnie Światowej, Wojnie Wietnamskiej i Wojnie Koreańskiej razem wziętych...

 

47.1.


Jakim dniem w wojskowej historii kraju (naj...) okazał się 17 września 1862 r.?

Najkrwawszym - w ciągu jednego dnia w bitwie nad Antietam zginęło prawie 23 tysiące żołnierzy. 

 

47.2.                                                                                 

Odgadnij kategorię i uzupełnij: 

                   THE UNION                    THE  CONFEDERACY

1.            Abraham Lincoln                   Jefferson Davis            (prezydenci)

2.              the North                                   the South                  (położenie / strona konfliktu)

3.             Washington                              np. Richmond*            (stolice)

4.              Stars and Stripes                Stars and Bars              (sztandary / flagi)

5.            E pluribus unum                       Deo vindice                 (łacińskie motto)

6.             np. Ulysses Grant**                    Robert Lee                (naczelni dowódcy)

 

* inne możliwe odpowiedzi: Montgomery / Danville

** inne możliwe odpowiedzi:  W.Scott / G.McClellan / H.Halleck 

DAY 48:

Jak już wiecie, bo rozmawialiśmy o tym kilka dniu temu, w wiktoriańskiej Anglii dzieciom nie było lekko i tymi biedniejszymi właściwie nikt się przejmował.

Tym dziwniejsza wydaje się "troska" kolonialnych władz o dzieci Aborygenów.

Za panowania królowej Wiktorii uchwalono kilka ustaw, które umożliwiły wprowadzenie w życie nieludzkiej praktyki wobec aborygeńskich dzieci, a których głównym celem było całkowite wykorzenienie aborygeńskiej kultury.

Praktyka ta, rozpoczęta już w XIX wieku, rozwinęła się dynamicznie na początku wieku XX i trwała - o zgrozo - aż do lat siedemdziesiątych!

 

48.1.

Na czym polegały te działania brytyjskich władz wobec aborygeńskich dzieci i jakim mianem określa się całe pokolenia dotknięte tym okrucieństwem?

Tzw. "Stracone pokolenia" to dzieci odbierane przymusowo rodzinom i umieszczane "w systemie", który miał je ucywilizować i doprowadzić stopniowo do roztopienia wśród białych - czyli w sierocińcach lub u białych rodzin.

 

48.2.                                                                                 

Kiedy dopiero (to pytanie dotyczy czasów już nam współczesnych) doczekali się Aborygeni oficjalnych przeprosin za tę i inne doznane krzywdy i kto dokonał tego aktu skruchy?

Kevin Rudd, premier Australii dokonał oficjalnych przeprosin w swoim przemówieniu   13 lutego 2008 roku. 

DAY 49:

Krolowa Wiktoria nie dorównywała może intelektem swoim poprzedniczkom, jak np wielkiej Elżbiecie, ale za to z zapałem przez całe swoje życie prowadziła dzienniki.

Przeczytaj fragmenty jej wspomnień i zidentyfikuj, o jakich wydarzeniach pisała w taki sposób:

 

49.1. - 49.2.                                                                                 

 

A.

"I was awoke at 6 o'clock by Mamma, who told me that the Archbishop of Canterbury and Lord Conyngham were here, and wished to see me. I got out of bed and went into my sitting-room (only in my dressing-gown), and alone, and saw them. Lord Conyngham (the Lord Chamberlain) then acquainted me that my poor Uncle, the King, was no more..."

Wiktoria opisywała moment, w którym dowiedziała się, że została królową.

 

B.

"I took off my crimson robe and kirtle and put on the Supertunica of Cloth of Gold [...] I also took off my circlet of diamonds, and then proceeded bare-headed into the Abbey; I was then seated upon St Edward's chair where the Dalmatic robe was clasped round me by the Lord Great Chamberlain..."

Wiktoria opisywała swoją koronację.

 

C.

"Albert repeated everything very distinctly. I felt so happy when he placed the ring on my finger. As soon as the Service was over, the Procession returned as it came, with the exception that dearest Albert led me out!…"

Wiktoria opisywała swój ślub z "najdroższym Albertem".

 

D.

"We remained till a quarter to twelve; and, just as I was undressing, all the people came down under the windows, the pipes playing, the people singing, firing off guns, and cheering - first for me, then for Albert, the Emperor of the French, and the 'downfall of Sebastopol'."

Wiktoria opisywała reakcję tłumów na zdobycie przez wojska francuskie i brytyjskie Sewastopola (po jego dlugotrwałym oblężeniu) podczas Wojny Krymskiej.

 

E. 

"… to be cut off in the prime of life - to see our pure happy, quiet domestic life, which alone enabled me to bear my much disliked position, cut off at forty-two - when I had hoped with such instinctive certainty that God never would part us, and would let us grow old together ... - is too awful, too cruel!"

Wiktoria opisywała swoje uczucia po przedwczesnej śmierci ukochanego męża, po którym nosiła żałobę do końca życia, czyli przez kolejnych czterdzieści lat.

bottom of page