Na tym samym terenie działał już Ashbeel - prowadził działalność wśród najbiedniejszych, wspierał wdowy i sieroty. Kiedy dowiedział się o pracy Sajidy, zaproponował spotkanie
i połączenie sił w służbie najbardziej potrzebującym.

Choć oboje urodzili się w chrześcijańskich rodzinach, ani Sajida, ani Ashbeel nie mieli, podobnie jak większość pakis-tańskich chrześcijan, żadnej głębszej wiedzy religijnej - nie jest tam ona powszechnie dostępna, a jej szerzenie może być bardzo niebezpieczne
i wiązać się z prześladowaniami. Młodym jednak bardzo zależało na tym, by dowiedzieć się, kim są, by poznać podstawy wiary chrześcijańskiej. Dowiedziawszy się o nauczającej
w odległym mieście misjonarce, Cecylii, wielokrotnie wspólnie podróżowali do niej i pobie-rali nauki, wspólnie też zostali przez Cecylię ochrzczeni i wspólnie podjęli decyzję
o przekazywaniu Dobrej Nowiny swoim podopiecznym.